مقایسه روش های نمونه برداری و تحلیل های آماری در تعیین الگوی پراکنش مکانی گیاهان چوبی ذخیره گاه جنگلی چهارطاق

در تحقیق حاضر، روش های نمونهبرداری شمارش در قطعه نمونه با برآورد شاخص های کوادراتی نسبت واریانس به میانگین، موریسیتا و لوید، روش های فاصله ای با برآورد شاخص های ابرهارت، جانسون و زایمر، هینز، پیلو، هاپکینز و شاخص c، روش داده های نقشهکشی شده و تحلیل الگوهای مکانی با استفاده از تابع k رایپلی و حلقه o در تعیین الگو پراکنش مکانی درختان و درختچه ها در جنگل طبیعی و شبیه سازی شده مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در یک محدوده 53 هکتاری از ذخیرهگاه جنگلی چهارطاق واقع در استان چهارمحال و بختیاری با برداشت و ثبت موقعیت و گونه درختان و درختچه های جنگلی با قطر تاج بیش از 25 سانتی متر آغاز شد. موقعیت مکانی تمامی پایه ها با اندازه گیری فاصله و آزیموت، ثبت شد. سپس با استفاده از یک شبکه آماربرداری منظم با نقطه شروع تصادفی و با ابعاد 70×70 متر، 102 نمونه با روش های مختلف برداشت شد. سه جنگل با الگوی پراکنشهای تصادفی، کپه ای و بسیار کپه ای با استفاده از نرم افزار stg 4.1 شبیه سازی شد. در این جنگل ها نیز یک شبکه آماربرداری مشابه آنچه در جنگل های استفاده شده بود یعنی دارای طرح منظم با شروع نقطه تصادفی و با ابعاد 70×70 متر طراحی شد و به این وسیله 104 نمونه از این جنگل ها برداشت شد. در مرحله بعد الگوی پراکنش درختان با استفاده از تابع k رایپلی و روش حلقه o، شاخص های کوادراتی نسبت واریانس به میانگین، موریسیتا، لوید و شاخص های فاصلهای جانسون و زایمر، پیلو، هاپکینز، ابرهارت، هینز و شاخص c محاسبه شدند. تحلیل ها نشان داد که نتایج تعیین الگوی پراکنش در جنگل های شبیه سازی شده بر اساس این دو روش یکسان است. اما در جنگل طبیعی روند و مقیاس رخ دادن الگو ها در این دو روش متفاوت است. نمونه برداری با روش قطعه نمونه و استفاده از شاخص های کوادراتی نیز به درستی الگوی پراکنش را تعیین نمود. در حالی که شاخص های فاصله ای الگو های متفاوتی را برای جنگل طبیعی و سه جنگل شبیهسازی شده نشان دادند. بر اساس این تحقیق مناسب ترین روش برای تعیین الگوی مکانی روش داده های نقشه کشی شده است و تابع kرایپلی و حلقه o نسبت به شاخص های کوادراتی و فاصله ای برای تعیین الگوی مکانی نتایج صحیح تری ارائه می دهند.